Au pair worden is dé manier om persoonlijke ontwikkeling en groei door te maken. Bijna alle oud-au pairs zeggen na hun jaar in Amerika dat ze onafhankelijker en zelfverzekerder zijn geworden, en helemaal klaar zijn om de eerste stappen in hun loopbaantraject te zetten.
Om je een kijkje in de au pair-ervaring te geven, hebben we een vraaggesprek gehouden met voormalig au pair Eva Meyer uit Duitsland. Het Amerikaanse avontuur van de 22-jarige Eva is alweer een jaar geleden. Toch voelt ze zich nog “heel sterk verbonden met mijn au pair-ervaring.” Eva praat graag over wat tot nu toe “het beste jaar van mijn leven” geweest is, en ook over wat haar heeft geïnspireerd om au pair te worden, haar persoonlijke ontwikkeling tijdens haar buitenlandjaar, en hoe haar ervaring haar heeft gevormd tot de persoon die ze nu is…
“Ik begon als au pair. En nu ben ik niet alleen fulltime student internationale bedrijfskunde, maar ook ‘Meeting Leader’, ‘Ambassador’ en contentschrijver voor Cultural Care Au Pair.”—Eva Meyer
V: Eva, kun je ons iets vertellen over hoe je leven eruitzag voordat je besloot au pair te worden?
A: Nou, ik ben opgegroeid op het platteland in Zuid-Duitsland, midden tussen de bossen, koeien en kleine dorpjes. Ik heb er altijd al van gedroomd een tijdje naar de Verenigde Staten te gaan. Eerst dacht ik aan high school, maar een jaar als au pair zou bij nader inzien veel beter passen bij mijn persoonlijkheid en bij mij droom: werken met kinderen.
V: Hoe heb je uiteindelijk besloten au pair te worden? Kun je daar iets over zeggen?
A: Tuurlijk! Ik had het besluit al genomen toen ik nog veel te jong was om daadwerkelijk te gaan. Het was voor mij altijd al duidelijk dat ik na de middelbare school au pair zou worden. Een meisje bij mij uit het dorp ging via Cultural Care als au pair naar de VS en ze vertelde me wat dingen over deze organisatie. Niet lang daarna heb ik zelf contact opgenomen en ben ik voor het eerst naar een bijeenkomst gegaan (twee jaar voor mijn vertrek), en ik voelde me meteen op mijn gemak bij ze. Ik werd in het hele traject van aanmelding en matching heel goed ondersteund. Bovendien kreeg ik zoveel handige tips en advies van het hele team in Berlijn dat ik me voor vertrek echt goed voorbereid voelde. Het moment dat ik op het vliegveld van Frankfurt stond, samen met nog een stuk of veertig meiden die ook de sprong in het diepe waagden, dat was het begin van wat achteraf gezien de beste reis van mijn leven is geweest!
V: Kun je ons iets vertellen over je au pair-ervaring?
A: Ik werd gekoppeld aan een geweldig gezin in Pacific Palisades, een superleuke wijk in Los Angeles, Californië. Ik had echt mazzel – ik zat op een prachtige plek en, nog belangrijker, mijn gastgezin was een lot uit de loterij! Ik zorgde voor drie lieve, enorm actieve kindjes in de leeftijd van 3 tot 7. Ik had het zo fijn bij mijn eerste gezin, dat ik na die eerste twaalf maanden niet naar huis wilde! Daarom besloot ik de mogelijkheid aan te grijpen mijn au pair-jaar te verlengen en een ander gezin aan de andere kant van het land te leren kennen. Na een hartverscheurend afscheid vertrok ik met drie volle koffers naar de Oostkust, naar Pound Ridge, New York, maar daar trof ik helaas niet zo’n goede match. Gelukkig vond ik al snel een ander gezin, ook in upstate New York en ook weer met drie kinderen. Ik werd opnieuw gekoppeld en heb nog 8 maanden bij mijn nieuwe gezin gewoond. Uiteindelijk was ik heel blij dat ik mijn verblijf had verlengd, ook al ging het niet helemaal volgens plan. Maar zo is het leven! Aan het eind van mijn jaar heb ik nog twee weken in mijn eentje door de VS gereisd en mijn eerste gastgezin in Californië nog een keer bezocht, en daarna ben ik teruggevlogen naar München, naar huis. 
V: Hoe was het om au pair te zijn in de VS? Wat was de grootste verandering?
A: Ik weet nog goed hoe GROOT ik alles vond! Dat was denk ik de allergrootste verandering. En ik weet nog hoe ik tijdens mijn eerste autorit met mijn gastgezin uit de auto viel. Maar verder vond ik vanaf het allereerste moment alles geweldig – de Training School, de excursie naar New York City, en natuurlijk de eerste ontmoeting met mijn gastgezin. Ik was hartstikke nerveus. Maar toen ik ze op het vliegveld zag staan, helemaal op sjiek en met een welkomstbord, was ik zó blij! Al na twee dagen mocht ik met mijn gastgezin mee op vakantie, met nog drie andere gezinnen die allemaal drie of meer kinderen hadden. Het was best zwaar om omringd te zijn door zoveel kinderen, maar ook heel erg leuk! Die zomer vond ik af en toe best heftig, omdat alles zo nieuw was – de kinderen proberen je uit, en een relatie opbouwen duurt even… maar dat is normaal. Ik bleef gewoon mijn best doen. Mijn gastmoeder kwam op een gegeven moment met een geweldig idee: ik nam elk gast kind een avondje mee uit, samen op de fiets, lekker ergens eten en als afsluiting een lekker ijsje eten. Ze vonden het alle drie geweldig, en ook ikzelf zal die bijzondere avonden nooit vergeten.
V: Welk aspect van je werk als au pair gaf je de meeste voldoening?
A: Het fijnste was toch wel alle liefde die ik kreeg. Niet alleen van de gezinnen bij wie ik woonde maar ook van mijn nieuwe vrienden van over de hele wereld, en van mijn familie en vrienden thuis! Het voelt fijn om te merken dat de kinderen je vertrouwen en naar je opkijken. Knuffelen met mijn gastkindjes vond ik heerlijk. We kropen graag gezellig samen op de bank en dan las ik ze voor. Als zo’n kindje voor het eerst “I love you” tegen je zegt, dan smelt je toch? Ik vond het geweldig om een ander gezin het mijne te mogen noemen. En in mijn gelukkige geval zelfs twee gezinnen! 
V: Welke voordelen heeft je au pair-ervaring voor je gehad?
A: Wat de voordelen van au pair zijn betreft, voel ik mezelf een rolmodel! Ten eerste heb ik twee geweldige families gevonden, met wie ik nog steeds contact heb. Een van de gezinnen is net bij me op bezoek geweest, en het andere ga ik zelf hopelijk volgend jaar bezoeken. Ook heb ik er over de hele wereld heel veel geweldige vrienden bij gekregen. Ik ben pas nog naar Londen geweest met een Franse vriendin, die ik tijdens mijn tweede matchingsproces ontmoet heb. Een Oostenrijkse vriendin die ik uit NYC ken, heb ik na haar thuiskomst verrast met een bezoekje. En dit jaar ga ik voor de tweede keer met mijn beste vriendin, die ik in LA heb ontmoet, naar Kroatië. Er zijn nu zoveel plaatsen die ik kan bezoeken! Ik heb overal vrienden: in Duitsland, Engeland, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Spanje, Australië, Zweden, Brazilië, Mexico, Canada, en ga zo maar door. En die heb ik allemaal in mijn tijd als au pair ontmoet. Geweldig toch? 
Een ander aspect waar ik heel dankbaar voor ben, is het onderwijsgedeelte van het au pair-programma. Dankzij de colleges die ik aan Santa Monica Community College, UCLA en Manhattanville College heb gevolgd, zit ik nu op een universiteit waar ik met mijn cijfergemiddelde eigenlijk niet kon worden toegelaten. Daar studeer ik internationale bedrijfskunde. En ik vind het super!
Ook ben ik nu ‘Cultural Care Ambassador’. Ik begeleid nieuwe au pairs voorafgaand aan hun vertrek, ik geef handige tips en ik coach ze als ze meer hulp nodig hebben. Bovendien ben ik ‘Meeting Leader’: ik organiseer bijeenkomsten om aankomende au pairs te laten zien hoe het programma eruitziet en aan welke eisen ze moeten voldoen. Ik hou ook sollicitatiegesprekken met potentiële au pairs. De ervaring die ik daarbij opdoe, komt me in mijn studie heel goed van pas!
Ik vind het fijn dat het au pair-programma niet zomaar iets is dat je een jaartje doet en waar je daarna nooit meer iets van hoort en niks meer mee doet. Je moet buiten je kaders denken en bedenken welke geweldige kansen het au pair-programma je kan bieden. Pas dan word je echt een wereldburger!
V: Welke invloed heeft jouw au pair-ervaring gehad op dat wat je nu doet?
A: Mijn tijd als au pair heeft me volledig geïnspireerd en me geleid naar de plek waar ik nu ben. Voor mijn au pair-avontuur had ik geen flauw idee wat ik daarna zou willen doen. Net als zoveel anderen hoopte ook ik daar tijdens mijn jaar achter te komen. En gelukkig gebeurde dat ook.
V: Wat zijn de grootste moeilijkheden geweest die je sinds je thuiskomst ben tegengekomen? En welke successen heb je geboekt?
A: Het moeilijkste vond ik het om weer aan Duitsland te wennen. Benzinestations zijn niet 24 uur per dag open, alle winkels zijn op zondag dicht, er is geen strand in de buurt, de auto’s zijn kleiner, er zijn geen enorme winkelcentra, enzovoort. En ook het niet meer goedkoop kunnen reizen viel me zwaar! Tijdens mijn au pair-jaar maakte ik regelmatig met het vliegtuig een stedentripje. Maar sinds ik terug ben, leg ik zoveel mogelijk geld opzij voor mijn studie. Mijn allergrootste succes was dat ik toegelaten ben voor mijn opleiding. Het college dat ik aan UCLA had gevolgd was mijn ‘toegangsbewijs’, en daarom ben ik daar nog steeds heel blij mee!
V: Hoe ziet jouw toekomst eruit?
A: Vanwege de internationale focus van mijn opleiding moet ik niet alleen een buitenlandstage lopen maar ook een semester in het buitenland studeren. Ik overweeg naar een Scandinavisch land te gaan. Maar ook buiten mijn studie om wil ik zoveel mogelijk reizen. Australië, Wenen, Zwitserland, Parijs, Engeland en Nieuw-Zeeland staan sowieso op mijn bucketlist. Drie keer raden waarom... inderdaad, op al die plekken heb ik vrienden die ik tijdens mijn au pair-jaar heb ontmoet!
V: Welk advies zou je geven aan iemand die overweegt au pair te worden?
A: DOEN! Als je al overweegt au pair te worden, zul je er altijd spijt van hebben als je nu de kans niet aangrijpt. Ik weet het, het is een enorme stap die flink wat lef vraagt, maar geloof me: je zult voor altijd trots en dankbaar zijn dat je het hebt gedaan! Een jaar in het buitenland geeft je zoveel kansen, mogelijkheden, vrienden voor het leven, een tweede thuis en een tweede familie! Heel veel succes!